BLOG


OKTOBER 2016

Wat als je terugvalt in oude patronen

In mijn jonge jaren heb ik niet onverdienstelijk gehockeyd. Heerlijk vond ik het: lekker buiten, rennen op een veld, met een team leuke meiden. Het maakte mij niet zoveel uit of we wonnen of verloren, zolang ik maar lekker had gespeeld.

Mijn uithoudingsvermogen was echter wel een dingetje. Zolang we twee keer per week  trainden en een wedstrijd speelden, ging het goed. Maar o wee als er trainingen of wedstrijden uitvielen. Dan kelderde mijn conditie in een rap tempo. Gelukkig was het duidelijk dat het geen onwil van me was. Daarom hoefde ik nooit mee te doen met de strafrondjes rond het veld voor diegenen die er de kantjes vanaf probeerden te lopen.

Hier moest ik aan denken toen een klant vertelde dat ze zo nu en dan terugvalt in oude, niet-gewenste patronen. Ze heeft hard gewerkt om haar houding en gedrag te verbeteren. Ze merkt ook dat ze er baat bij heeft: haar eigenwaarde is gegroeid en ze weet haar grenzen beter te bewaken. Toch gaat het zo nu en dan mis. En daar baalt ze verschrikkelijk van.

Doorpratend kwamen we erachter dat dit vooral gebeurt als ze er niet alert op is. Het gaat goed zolang ze er aandacht aan besteedt. Zoals ik vroeger prima mee kon bij de hockeywedstrijden en trainingen zolang ik maar blijvend aandacht besteedde aan mijn conditie. ‘Bewust bekwaam’ noemen we dat in vaktermen. Je doet het goed, maar het is (nog) geen automatisme.

Mijn klant wil heel graag naar de fase van ‘onbewust bekwaam’. Naar het gevoel van: dit weet ik nu, dit overkomt me niet meer, het is afgerond. Zoals je het diploma hebt gehaald van je middelbare school. Helaas werkt dat bij houdings- en gedragsveranderingen lang niet altijd op die manier. Soms blijft het een zwakke plek die regelmatig aandacht nodig heeft.

Je kunt het vergelijken met het trainen van een spier. Dat verstevigt de spier, maar als je het een tijd verwaarloost, dan raak je die stevigheid ook weer kwijt. En dat is niet erg, zolang je het van jezelf weet en accepteert. Accepteren, niet in de zin van er niets aan doen, maar juist in de zin van er op een positieve manier aan werken.  En daarnaast compassie hebben met jezelf zoals mijn trainer compassie had met mij. En dan heb je het zo weer opgepakt.


Wil je reageren op deze blog of heb je suggesties voor onderwerpen, laat het mij weten. Vind je het leuk om iedere maand mijn blog per mail te ontvangen, meld je dan aan.